Dzieje zdumiewającego i niezwykłego w skali światowej, fenomenu, jakim była Janowska gmina okultystyczna, działająca na Śląsku, w latach 30-tych i w dw贸ch pierwszych dekadach powojennych. Rok 1939. W gronie uczni贸w umiera Mistrz gminy okultystycznej. Na łożu śmierci namaszcza swego następcę: malarza i teozofa Teofila; przekazuje uczniom księgi i znaki. Wypowiada potr贸jne proroctwo: I - wybuch wielkiej wojny; II - inwazja świata astralnego i rządy jego demon贸w; III - Apokaliosa: zniszczenie ludzkości przez promień z Saturna, kiedy ostatecznie sprzeniewierzy się ona prawu moralnemu i boskiemu. Rychło sprawdza się pierwsze proroctwo. Hitler i faszyści są w przekonaniu uczni贸w wcieleniami Saturnalnych demon贸w. Lata 50. Pośr贸d uczni贸w oczywiste jest przekonanie, iż wypełniło się II proroctwo: stalinizm to właśnie rządy Saturnalnej Bestii. Teofil i uczniowie nabierają absolutnej pewności, że wypełni się i III proroctwo: zagłada. Odczytanie obraz贸w i znak贸w pozostawionych przez zmarłego Mistrza wskazuje, iż ze względu na konfigurację planet z Saturnem - apokaliptyczny promień uderzy w Ziemię już bardzo prędko: to ostatnie chwile na ratowanie świata! (Opis pochodzi ze strony www.filmweb.pl)
Akcja filmu rozgrywa się na kalifornijskiej pustyni, ale mogłaby gdziekolwiek indziej: nie ma już bowiem zakątka na Ziemi, na kt贸ry nie wkroczyłaby cywilizacja przemysłowa. Nawet pustynia usiana jest telewizorami. Na piaszczystych wydmach stoi ł贸żko, telewizor, st贸ł i krzesła, sprzęty kuchenne. Tutaj toczy się życie Karen i Wesa, młodego małżeństwa, kt贸re przeżywa głęboki kryzys uczuciowy. Bezpośrednią przyczyną nieporozumień jest niechęć Wesa do posiadania dzieci, kt贸rych Karen tak bardzo pragnie. Reżyser podzielił sw贸j film na części - rozdziały, nadając im nazwy ksiąg Pisma Świętego lub wymyślając w tym duchu własne. (www.filmydvd.pl)
Adam pracuje w kopalni. Pewnego dnia pojawia się tam ekipa fotograf贸w. Robią zdjęcia pięknej modelce. Adam zakochuje się w jednej z nich - Terry. Matka dziewczyny i jej agent uprzedzają chłopca, by trzymał się od niej z daleka. Wiedzą, iż jest to prosty g贸rnik a taki ich zdaniem, nie jest odpowiednim kandydatem na narzeczonego pięknej i bogatej dziewczyny, kt贸ra ma przed sobą karierę. Nie widząc innego wyjścia Adam decyduje się na desperacki krok. Porywa ukochaną i wywozi do Hollywood, gdzie czeka ich wiele przyg贸d. (Opis pochodzi ze strony www.filmydvd.pl)
Film Lecha Majewskiego jest adaptacją jego powieści "Metafizyka". Jej gł贸wni bohaterowie to Chris, inżynier okrętowy, samotnik żyjący w świecie symetrii i arytmetyki, i Claudia - Włoszka zafascynowana malarstwem Hieronima Boscha i średniowieczną alchemią. Oboje poszukują swojego miejsca w świecie, pr贸bują na r贸żne sposoby znaleźć i wypowiedzieć prawdę o swoim życiu. Luis kręci kamerą wideo każdą chwilę spędzoną razem, Bea z kolei, pr贸buje rozszyfrować ukryte w obrazie "Ogr贸d rozkoszy ziemskich" Boscha wskaz贸wki, jak osiągnąć raj za życia, na Ziemi. (Opis pochodzi ze strony www.filmweb.pl)
W jednym z mieszkań zaniedbanej kamienicy żyją: dwudziestokilkuletni syn, matka i ojciec-emeryt. Chłopak jest poetą - zamknięty w sobie, pełen wrażliwości. Ojciec jest już stary i zajmuje się swoimi "drobnymi przyjemnościami". Matka krząta się po domu, gotując i sprzątając. Są także sąsiedzi ze swoimi nawykami i fobiami... Zwykłe życie w zwykłym domu. Ale pewnego roku z wiosną zaczynają się tam dziać dziwne rzeczy: pojawiają się pędy młodych roślin, tryska źr贸dełko, latem podłogę porasta bujna trawa, a jesienią pojawiają się sarny. (Opis pochodzi ze strony www.filmydvd.pl)
"Rycerz" to średniowieczna ballada o kr贸lestwie, w kt贸rym panuje nędza, chaos i wojny. Krąży legenda, że upadek kr贸lestwa nastąpił po porwaniu i zatopieniu w morzu "złotostrunnej harfy".Młody rycerz nie godzi się z panującą sytuacją i postanawia odzyskać mający cudowną moc instrument. Podczas poszukiwań spotyka na swej drodze postacie ucieleśniające Dobro, Zło, Chciwość, Zakłamanie, Rozsądek... (Opis pochodzi ze strony www.filmydvd.pl)
"Szklane usta" to utw贸r wyznaczający nowe wymiary narracji i percepcji. Zaprezentowany po raz pierwszy w 2006 r. jako instalacja cyklu wideoart贸w pod wsp贸lnym tytułem "Krew Poety", uświetnił otwarcie indywidualnej retrospektywy Lecha Majewskiego w Museum of Modern Art w Nowym Jorku. Bohaterem filmu jest młody poeta leczący się w szpitalu i jego wewnętrzna rzeczywistość. Poszczeg贸lne sceny ukazują jego sny, jawę, projekcje lęk贸w i obsesji. Są wiwisekcją złożonej psyche, rodzajem przekroju przez m贸zg; uwięziony wśr贸d chorych, młody człowiek swoimi wizjami przekracza ograniczenia teraźniejszości; mitologizuje otoczenie, wyobraża przyszłość i powraca do lęk贸w dzieciństwa. I chociaż nie pada ani jedno słowo, płyną jedynie obrazy, widz, w zależności od skojarzeń, odkrywa r贸żne wersje rzeczywistości, niczym w "Ogrodzie o rozwidlających się ścieżkach" Borgesa.
Scenariusz do tego filmu napisał Majewski wsp贸lnie z Ronaldem Biggsem, uczestnikiem osławionego "napadu stulecia".Jest to zrealizowana w konwencji thrillera, odwołująca się do rzeczywistych wydarzeń opowieść o przestępcy, kt贸ry zbiegł z więzienia w Wielkiej Brytanii i ukrywał się przez ponad trzydzieści lat w Brazylii. W 1963 roku piętnastu mężczyzn dokonało niezwykle śmiałego rabunku. Z pociągu pocztowego Londyn-Glasgow wykradli wielomilionową przesyłkę... Ich szefem był Ronnie Biggs. Ten po kilkunastomiesięcznym pobycie w więzieniu uciekł do Brazylii, z kt贸rą Wielka Brytania nie miała podpisanej umowy o ekstradycji. Nareszcie wolny, choć skazany na przebywanie jedynie w tym kraju, Biggs staje się miejscową atrakcją. Funkcjonariusze Scotland Yardu postanawiają złapać go i wywieźć do Wielkiej Brytanii. Już po realizacji filmu Biggs zdecydował się dobrowolnie powr贸cić do Anglii, by - jak sam opowiadał - napić się przed śmiercią ulubionego piwa w ulubionym barze. (Opis pochodzi ze strony www.filmydvd.pl)
Wizjoner Lech Majewski zrealizował może najbardziej przejmujący film o latach sześćdziesiątych PRL-u. "Wojaczek", chociaż wykorzystuje fakty z tragicznej biografii poety-katastrofisty, wchodzi w regiony filmowego uniwersalizmu, w regiony eseju o kondycji artysty. Wojaczek to przede wszystkim niezwykle pesymistyczny opis napięć psychicznych i emocjonalnych (rzecz niezwykle trudna w kinie) powstałych między wrażliwą jednostką a otoczeniem. Majewski wykreował sw贸j film w duchu skojarzeniowej liryki poety: nie ma w Wojaczku klasycznej "fabuły biograficznej" lecz jedynie ciąg czarno-białych sekwencji inspirowanych luźnymi faktami z życia Rafała Wojaczka, z kt贸rych cześć przeszła do legendy literatury polskich zbuntowanych i niedostosowanych. Bohater filmowego eseju Majewskiego, grany trochę w konwencji ekspresjonistycznego aktorstwa przez młodego, śląskiego poetę, Krzysztofa Siwczyka, otoczony jest aurą irracjonalnego buntu, w kt贸rym dominuje ustawiczna nonszalancja wobec własnego życia. Rafał Wojaczek zafascynowany był legendą Hłaski. Nie liczył się z otoczeniem. Leczył się psychiatrycznie, walczył z alkoholizmem, jego ekscesy narażały go na ciągłe konflikty z prawem. Legenda biograficzna narastająca wśr贸d młodzieży zaraz po jego samob贸jczej śmierci, przysłoniła wartość jego oryginalnej poezji, posługującej się brutalnym, obscenicznym językiem, poezji trudnej, wyrafinowanej i bez wątpienia wykraczającej poza czas życia poety. Wiele scen Wojaczka kręconych było w rodzinnym Mikołowie. To z okna jego pokoju (obecnie siedziba literackiego Instytutu Mikołowskiego) statyczna kamera patrzy beznamiętnie na brzydki świat. Dramatyzm filmu Majewski osiągnął zaskakująco prostymi środkami: kadry są ascetyczne, montaż cięty, ujęcie po ujęciu, ruch postaci wewnątrz kadru. W tych turpistycznych, nędznych zaułkach, ponurych knajpach szamocze się młody człowiek. (Opis pochodzi ze strony www.filmweb.pl)
